روضه گاه مجازی تسنیمی از جنت یار

شاید برای طالب علم هر محفل و هر مجلسی حرفی

برای گفتن داشته باشد شاید بارها احادیث را خوانده ایم اما

نمی دانم به خوبی خواندن شنیده ایم ، عمل کرده ایم ولی می خواهم از

خودم شروع کنم بهتر است گوش طلبمان را تیز کنیم و بیندیشیم

در همین چند سطری که می خوانیم و شاید تکراری باشد

مطلب تازه ای نهفته باشد و درسی برای من داشته باشد و جدا

از مفهومی تازه نورانیت احادیث و قال الباقر و قال الصادقها

برای ما طلاب است آسیب شناسی قشر مذهبی که خودم بارها دیده ام

این است که اگر این حدیث را شنیده ایم دیگر می دانیم و خیلیمان

وقت نمی گذاریم با جان دل حدیث معصوم را از وجوه دیگری نگاه کنیم

…..

اسراف یعنی تجاوز به حقوق دیگران

در هر مرتبه و به هر شکلش غیر منطقی ،

غیر عاقلانه و نادرست است ،

در حدیثی از امام صادق علیه السلام آمده :

آیا خیال می کنی خداوند کسانی را که نعمت می دهد گرامی

داشته و به کسی که نعمت و ثروت نمی دهد ، توهین روا داشته

است ؟ نه ، این گونه نیست ؛ بلکه ثروت از آن خداست که به عنوان

امانت نزد شخصی قرار می دهد و به آن کسانی که دارای این نعمت

هستند ، اجازه داده تا با رعایت میانه روی و اعتدال بخورند ، بیاشامند

، بپوشند ، ازدواج کنند و مرکب سواری بگیرند و زیادی آن را به

نیازمندان اهل ایمان برگردانند و بدین وسیله اوضاع پریشان و پراکنده

آنان را اصلاح نمایند . اگر کسی این گونه عمل کرد خوردن ، نوشیدن و مرکب

سواری بر او حلال است و اگر غیر از این باشد ، تمامی این موارد بر او حرام

خواهد بود .

پژوهشی در اسراف به نقل از سفینه البحار

….

روایت دوم ؛

قال الصادق علیه السلام :

خداوند در اموال اغنیا برای نیازمندان به مقداری که به تمامی نیازهای

نیازهای آنان برسد ، واجب کرده است و اگر این اندازه کافی نبود زیاده

از آن را قرار می داد . پریشان حالی تنگدستان به جهت عدم کفایت آن

مقدار واجب نیست ؛ بلکه از ناحیه کسانی است که حقوق فقرا را در

اموال خود نگهداشته ، به آنها رد نمی کنند و چنانچه مردم حقوق یکدیگر

را رعایت کنند و حق را به صاحب آن برسانند زندگی فردی و اجتماعی

آنان سالم و از خیر و برکت آکنده خواهد بود .

وسائل الشیعه

….