روضه گاه مجازی تسنیمی از جنت یار

اگر نگویی کلامم زیاده گشته ،

تا صبح حشر برایت از زیباییهای

ناتمامت خواهم گفت …

این روزها که قریب میلاد حضرت ثامن

می شویم از خودت که وارث تمام زیباییهایی 

می خواهم تا در حقم دعا فرمایی تا :

قلبم زائر شود …

زائر شود و بعد راهی شود !

دلم زیارت می خواهد اما زیارت قلب ..

زیارت فهم ، زیارتی از جنس اجابت …

زیارت صوری نمی خواهد دل …

پایم در رکاب باشد و قلبم جا بماند …

هیهات که این ستم در حق دل کنم ..

برایم دعا کن و دستم بگیر تا آنگونه 

که حق زیارت شماست زائر شوم ..

می شود آقا … ؟

می شود این روزها در زیارتت یادم کنی .. ؟

دلم برای این یادکردنهایت تنگ تنگ است …

…

…

به بهانه نزدیک شدن میلاد

حضرت شمس الشموس :

زیارت خورشید به این نیست که ،

نگاهت خیره در نگاهش باشد ..

مگر کسی را قدرت آن هست که 

در زلال خورشید خیره شود …

از وجاهت سوزاننده آفتاب تک تک 

سلولهای جانت و اندیشه ات می سوزد …

زیارت خورشید به عرض ادبی است

که برابرش باید داشته باشی ..

اگر صدایش را بشنوی دیگر این همه 

دلتنگی نصیبت نمی شود …

چرا که از راه دور هم قادر خواهی بود

صدای رسا و زیبای حضرت عشق را بشنوی ..

زیارت خورشید به چهره به چهره شدنش نیست

مگر کسی را یارای این چهره دیدنها هست ؟!

زیارت خورشید نصیب قلب آدمهاست …

قلبت که مودب باشد صدایت می کند ..

و مهمان نوازی می کند …

پای دلت را جا نگذاری ! 

سفر عشق بی توشه نمی شود …

اگر میل زیارت داری زائر شو ..

پاک شو و سپس دیده در آن پاک انداز ..

حقیقت این است برای زیارت نور 

ابتدا باید زائر شوی ، قابل شوی !

هستی ؟!!!

زیارت سهم قلب است تا سیراب شود ..

تا کویر ندیدنش و نفهمیدنش تمام شود ..

برای دیدنش قلب را مصفا کن و برای دیدن 

قلبت را حاضر کن …

…

روشناییهای این کویر تمامی ندارد !

شبهایی کهکشانی دارد …

و روزهایی شبیه آرامش شب !

هر چه چشم کار می کند خاک است 

خاکی خاضع ..

دریغ از یک درخت !

اما باغهای خیالش را هیچ طبیعتی ندارد ..

اینجا سرشار از حس زندگی است ..

و پر از سکوت با معنا !

اینجا کویر است اما بیاد تو آبادترین آبادی است …