روضه گاه مجازی تسنیمی از جنت یار

#نذر_شده
همه دوازده ماه از سال ، محرم است …
همه این محرم ، آن ظهریست که کنار شریعه به تماشای آب ایستادی … تشنه بودی اما قطره ای نخوردی… بزرگترین درس بشریت را به « انسان» آموختی… دستهایت … چشمت … ابروی شکسته ات…
ای زیبای محض… ای محشر زیبایی … ای طلوع بی غروب ِ زیبایی … عباس جانم.. جانانم … دلتنگم … پریشانم … دلم میخواهد فقط صدایت کنم… فقط با تو به گفتگو بنشینم …
همه دوازده ماه سال محرم است و همه ی این محرم ، آن ظهری که تو کنار شریعه رسیدی …
« از همه دل بریده ام ، نشسته ام به پای تو … غریب این جهان بود هر که شد آشنای تو »