معتکف آستان قدسی
…
شبهای ناشناخته قدر گذشت
پس باید که ناسیان فکرتی جویند
حالا که قدرها راهی معراج شدند
نابخشودگان در انزوای عصیانشان منتظر
آمدن عرفه ابی عبدالله باشند !
که محرومین از برکت شبهای قدر باید که معتکف
آستان قدسی حضرت ارباب گردند
جز حسین کیست که شفیع گنهکار سیه روز
امت جدش شود ؟
خانه دل را مهیای عرفه سازیم تا موعد
دیدار هم کلام ارباب راهی بخشایش گردیم
حسین را داریم چه غم داریم ؟!
راه نجاتی هست و روزنه ای برای تنفس !
…
به بهانه 8 شوال؛ سالروز تخریب بقاع متبرکه بقیع
السَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَهْلَ بَیْتِ النُّبُوَّةِ
امروز، آثار کینه و جهالت وهابیان نسبت به اهل بیت عصمت و طهارت، از در و دیوار مدینه و وادی بقیع، هویداست.
رنجنامه نانوشته محبّین اهل بیت، بر خاک و سنگ این مزارها، گویاتر از هر زمان است.
اینجا اشک است که سخن می گوید و «حال»، گویاتر از «قال» است.
چشمان اشکبار، ترجمان دلهای داغدار و بی قرار است.
وقتی گام در تربت بقیع می گذاری و نگاهت به قبورِ ساده امامان می افتد، دیگر لازم نیست کسی مرثیه بخواند. بقیع، خودش مرثیه مجسّم است.
ساعتهایی که درِ بقیع به روی زائران گشوده می شود، گویا درِ بهشت است که به روی زائران عاشق باز می شود.
دلهای سوخته شان را بر می دارند و با شتاب، خود را به حضور امام مجتبی، امام سجاد، امام باقر و امام صادق علیهم السلام می رسانند و زیارتنامه را با باران اشک می شویند و سلامها را با چشمهای بارانی شان بدرقه می کنند.
دلم هوای تو را دارد … بگو چه چاره کن
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج