روضه گاه مجازی تسنیمی از جنت یار

….

می گویند کهکشانها درکی دارند به محبت 

و از صفای باطنشان تعظیم می کنند مقابل خالق !

می گویند همین کهکشان راه شیری خودمان مادرانه 

زمین ما را دربر کشیده و ما را در خود جای داده 

می پرسم چه کسی محبت ما را در قلب زمین انداخته ؟

و چه کسی قبول زحمتمان را به کهکشان آموخته ؟

و چقدر قلب من با کائنات و مخلوقات خدا عجین است !

و چقدر می فهمم افتادگی و بندگیشان را !

و من عاجزم از ادراک نابندگی خودم و خودمان !

نابندگیهای ما نه تفسیر دارد نه توجیه می پذیرد !

وقتی پیامبر باطنمان داد و پیامبری از جنس خودمان !

وقتی معصوم علیه السلام را واسطه وصلمان قرار داده !

کهکشانها خوب می دانند امامشان کیست !

و هرگز در هیجان سیلانشان یادشان نرفته تحیتش گویند !

اما ؛

ما یادمان می رود در پهنه آفرینش حق

سبحانه خسی در میقاتیم ، خسی در نا پیدایی !

کهکشانها می دانند گرد چه می چرخند !

و عالم می داند دستی می چرخاندش !

و ما اندر خم نابندگی گم !

…

تسنیم.ن ۱ :

به عدد ثانیه های خطاکار مضبوطمان :

استغفرالله ربی و اتوب الیه …

تسنیم.ن ۲ : 

بردار حجاب خویشتن از سر راه 

با بودن آن هنوز اندر راهی ی ی .. ¹

…

^{_{۱. امام خمینی رحمه الله علیه}} 

..

مناجات نامه دارد می شود کم کم .. !

…

ابتلائاتی که هر ثانیه زندگی بر قلبمان بارید بزرگمان کرد!

بزرگ شدنمان را آن وقت نمی فهمیدم حتی در بارش

ابتلاء این ثانیه ای که گذشت نفهمیدیم ،

چون غرقش بودیم و از دردی که بر قلبمان

وارد می شد ناله می کردیم ..

…

صدای ناله هایم را کسی نمی شنید اما آنقدر بلند بود

که ضمیرم را کلافه کرد و دادی سرم کشید :

بس کن ! بزرگ شو !

و اصلا دقت نکرد که من بزرگ شدم !

همان ثانیه باشکوه درد !

شاید تنها یک دلداری ساده از درونم می جستم ..

بزرگ شدیم در سایه درد .. !

ای صد هزار درود به درد ..!

خانه اش آباد که بزرگمان کرد ..

ما از درد ناله می زدیم و تو آن بالا نگاهمان می کردی 

و بعد درد را می دیدی اما ما فقط ،

همان ثانیه درد را می دیدیم !

آخر تو خدایی و ما بنده ..!

بین دیدن ما و تو فاصله از زمین است تا

آنجا که خودت می دانی ..

و ما نمی دانیم ..

برای ثانیه های درد ممنونم اما اگر می شود

در ثانیه درد محکم بغلمان کن و بپوشان سردی و لرز

وجودمان را با گرمای محبتت

اگر آخ گفتیم بنده ات نیستیم !

اما ما هرچه هم خطاکار ناله زن باشیم

خودت بهتر می دانی بنده ات هستیم

جز تو کسی را نداریم و می بالیم

به اینکه فقط تو را داریم !

فقط ثانیه درد ، دردمان را با محبتت کم کن ..

تو که می بینی بگذار دیدنت را ما هم ببینیم 

تا در گرماگرم درد و شدت جانکاه بزرگ گشتنمان

تو را ببینیم و قلبمان قوت بگیرد ..

..

…

چگونه دید و ندید ؟!

چگونه نشانه را یافت و نیافت ؟!

آن هم نشانه ای به قرابت خودت !

الهی !

شرمسار است ندیدنهای دل از آنچه

در مرکب قرار داده ای ..

آن بیرون را ندانم ،

اما از جهان وجودی که در اختیارم نهادی 

کیست که در ظل خواب پیغام می فرستد که 

از رویا برخیز و درد را حواله می کند تا روح

را باخبر کند و به مرکب جان برگردد ..

اینکه دیگر جهان خارج از من نیست تا

نشانه هایش را پشت گوش اندازم ..

داری با درد بیدارم می کنی ،

و زندگی را هدیه ام می کنی !

این شکرانه ندارد !

این فیزیولوژیک به قول ناباوران خام ،

اگر روحی نبود ؛

اگر نظام مهندسی دقیق آفرینش بی نقص تو نبود

در عمق خواب چگونه روح را پیدا می کند

و از وضع خود با خبر می سازد و از نیاز خود می گوید ؟!

و در این مسیر درد را ، نشانی امین را می فرستد ..

و این جز نشان قدرت لایزال و بی انتهای توست ؟!

الهی !

شاکر است جان خلقتت را ..

…

…

قضیه اینه :

خدا خداست و خدایی می کنه عالییییی …

ما بنده ایم ، اما بندگی نمی کنیم !

درد اینه ما بنده ایم و جایگاهی بزرگ داریم

چون داریم پرستش کسی رو می کنیم که ،

مخاطب خاصه …

فقط میشه گفت : 

الله اکبر 

ما بنده ایم اما ، یه جرعه بندگی نکردیم !

بندگی کردن و نکردنمون سود و ضرری برا خدا نداره ،

اما اگه بندگی می کردیم مهر کارخونشو هنوز داشتیم 

نه اینکه مثل ابلیس کالای قاچاقی بشیم 

گارانتیمونو از بین ببریم …

درد اینه بنده باشی و بندگی نکنی …

…

…

مناجات نوشت تسنیم :

اگر تمام ثانیه های ودیعتی را ذکر گویم و یادت کنم

اگر کنار گله هایی که خودت هم می دانی گله نیست

فقط بهانه ای است برای گفتگو با تو ،

اگر تمام حیات زمینی ام را عجز به ساحتت کنم ، 

قلبم آرام نمی گیرد تا اینکه بگویی  :

هنوز بنده ات هستم …

الهی !

شکایت خود را نزد تو می آورم .

شکایت دارم از خودم !

قضاوتگری را سراغ ندارم جز تو ؛ 

که هم عادل باشد و هم کریم تا

حکم عادلانه خود را کریمانه در حق

بنده ناسپاسی چون من ببخشاید .

الهی !

دل سراغ مهربانیت را می گرفت ..

می دانم خطاهایم را قلم می گیری تا

جانی تازه کنم و پشت در رهایم نمی کنی .

همیشه همین بوده ..

از تو جز سخاوت ندیدم ..

…

#تولیدی_مناجات_نوشت

تسنیم نوشت