روضه گاه مجازی تسنیمی از جنت یار

سحر بید مجنون پیله کرده بود به دلم که ،

شب صدای نی زدنت مشامم را نوازش کرد …

اما گله کرد که صدای تلخ و غمگنانه نی زدنت

جنونم را آشفت و به نیستانم کشاند

و کردم آنچه نبایست می کردم ..

آتش زدم به هر چه داشتم و نداشتم .

دشت و بیابان و زمین و آسمان به تماشایم نشستند !

بید مجنون گفت ‌و رفت ..

عقبش روان شدم و بلند گفتم :

من نبودم من نی ندارم ..

باور نکرد ..

صدای دلم صدای نی تلخی است که ،

نجوایی زخمی دارد .

#تولیدی_دست_نوشت

تسنیم نوشت،نثرنوشت،بداهه نوشت.