مهم نیست مخاطب کلا مم چند نفر باشه فقط می دونم باید بگم اون چه روزها و هفته هاست دارم بهش فکر می کنم و زجرم میده.
شنیدیم می گن به اینا نباید کمک کرد
نباید پرورش این روشو کرد …
نباید و نباید و نباید…
اما من هی گوش دادم کسی بگه
باید چه کرد؟
باید و باید و باید…
من دارم از چیزی حرف می زنم که سعی کردم انسان باشم و بفهممش .
اینکه وقتی پیرمردی دیدم تکیده ،
در حالی که دست اش می لرزه در سرمای -۷درجه ایستاده و کاغذ دستمالی می فروشه !
یا پیرزن جوراب فروشی که سالهاست
دیگه امید نداره با این حرفای مد شده
کسی ازش چیزی بخره …
دختر بچه ای که گل می فروشه و سرما رنگ تنشو عوض کرده ..
پسر بچه ای که پیراهن تنش تو این سرما از شش هفت جا پارگی داره و سرما رو با گوشت و پوستی می فهمه
سخاوت دلش باعث شده به سرما
چیزی نگه و مهمون دلش کنه.
زنی که از شدت درد و محنت وجودش یخ زده و روز و شب می کنه و گدایی نمی کنهگوش کنید؛
گدایی نمی کنه با شرافت چیزی
می فروشه تا زندگیش بگذره .
من با تفسیر و توضیح بعضیا کاری ندارم مضمون حدیث پیامبر برام موجهه، که کسی را نا امید
نکنید و دست رد به سینش نزنید .
حدیث امام رضا که اندوه مومنو بر طرف کنید . آموزه های دین من، و تعالیم روح خدا روح الله ،
امام کوخ نشینان و مستضعفان ،
دارم هر لحظه فکر می کنم اونی که هر روز خدا جلو چشمم میذاره تکلیف منه ، فکر می کنم.
” اون چه برای خود نمی پسندی برای دیگران نپسند.”
دارم فکر می کنم چند بار از درد کشیده ای چیزی خریدم و به چشم دیدم بغض گلو و اشک گوشه چشم شو
و دعای گوشه نشینی که بلا رو از روحم برگردونده اینا توجیه خوبی نیست .
وضع اقتصادی همه شاید خوب نباشه اما قد یه جوراب خریدن یه گل خریدن ماها فقیر نمیشیم
با پول یه جوراب ثروتمند نمیشیم
اما قلبمون غنی میشه از حس انسانیت از لطافت خدا دوستی.
همه بندگان خداییم بالا پایین نداریم .
همه از این جایگاه موقتی میریم .
باید بریم وقتی رفتیم همیناییم …
همین آدمهایی که الآن می بینیم
از سنگ و کلوخ و مرمر چیزی نمی بریم اگه هر کس به اندازه دیدن خودش، دست کسی رو بگیره کسی خمیده نمی مونه.
اگه قد خمیده کسی رو نخوایم ،
خدا هیچ وقت نمیذاره خم بشیم
بی تفاوت از کنار کسایی رد میشیم که شاید با یه توجه کوچیک ما به زندگی برگردن . شاید کسی باور نکنه ولی شاید با پنج هزاریکه به چشم نمیاد مشکل یه شب کسی حل بشه.
کسی که گدا نیست با شرافت داره به
سختی کار می کنه ماها چمونه؟
مرگهارو به چشم میبینیم
قیامت نزدیکه ، مرگ در سایه نزدیک ماست چرا غم قلب انسانهای محنت دیده رو نمی فهمیم؟
هر کس به قد یه توجه کوچیک باری از روح و روان انسانی برداره ،
مشکلی نمی مونه.
خدایا قلبمونو آیینه محبت خودت کن..
