روضه گاه مجازی تسنیمی از جنت یار

 

 

فاطمیه در راه است …

آجرک الله یا بقیه الله …

 

 

 

 

به گواهي تاريخ به استناد مورخان به نقل تواريخ اسلامي و غيرآن

نزديکترين فرد از هر لحاظ به شخص نبي مکرم

اسلام صلي الله عليه و آله و سلم اميرالمومنين علي بن ابيطالب پسر عم رسول الله ،

داماد رسول الله ، و به بيان آيه مباهله و در لسان شريف رسول خدا نفس پيامبر ،

يعني ؛ خود پيامبر !

زوج البطول بنت رسول الله!

نخستين بيعت کننده با رسول خدا !

پيشتاز تمامي جنگهاي تاريخ اسلام  جانباز جنگها و غزوات اسلام!

نخستين اقتدا کننده به رسول خدا در نماز !

هجرت کننده با رسول خدا به مدينه که رسول خدا سرپرستي فواطم

را در اعزام به مدينه بر عهده ايشان گذارد .

در ليله المبيت به استناد کتب تشيع و تسنن در  بستر رسول الله خوابيد

تا جان ايشان مصون ماند و زخم خاي کينه را بر جان خريد.

همو که حضرت ختمي مرتبت در شانش فرمود :

علي مع الحق و الحق مع العلي

و هم که در شانش فرمود :

حب علي ايمان و بغضه کفر

و هم که در شانش  در ميانه جنگ  جبرائيل ندا داد که :

لا فتي الا علي لا سيف الا ذوالفقار

……..

و در شان او رسول الله فرمود :

ذکر علي عباده

با اين همه که ياد علي ذکر است سب او کردند

آيا رسول خدا دستور حب علي داد يا بغض و سب علي ؟

غدير را تاريخ از ياد نبرده اگر عده اي از يادشان رفت عهدشان !

شافعي بزرگ مذهب شافعي :

يا اهل بيت رسول الله حبکم

فرض من الله في القرآن انزله

کفاکم من عظيم القدر انکم

من لم يصل عليکم لا صلوة له

…

لو لم تکن في حب آل محمد ثکلتک امک غير طيب المولد

اي اهل بيت رسول خدا محبت و دوستي شما واجب گرديده از جانب خدا

و در قرآن مجيد اين واجب نازل شده _ آيه مودت _ کفايت مي کند در عظمت قدر

شما اي آل محمد عليهم السلام آنکه هر کسي بر شما صلوات نفرستد نماز او قبول نخواهد شد

( اشاره به صلوات در تشهد نماز که واجب بوده و ترک عمدي آن موجب بطلان نمازاوست و غير قابل پذيرش )

اگر در دوستي آل محمد نباشي مادرت به عزايت بنشيند ، قطعا حرامزاده اي .

صواعق المحرقه ص 88

رشفة الصادي من بحر فضائل النبي الهادي باب دو ص 31

الاتحاف بحب الاشراف ص 29

روايت رسول خداست که فرمود :

کسيکه نشناسد حق عترت مرا از انصار و عرب پس او

يکي از سه چيز خواهد بود يا منافق است يا ولد الزنا و يا  ولد حيض

است مستدرک الوسائل ج 2 ص ض20  ح 10  باب 19

و در روایت دیگری از رسول اعظم صلی الله علیه و آله و سلم از منابع اهل سنت :

اي مردم شما را به دوستي نزديکان خود ، برادر و پسر عمم علي بن ابيطالب

سفارش مي کنم که او را کسي جز مومن دوست نمي دارد و کسي جز منافق دشمن نمي شود

هر کس او را دوست بدارد مرا دوست داشته و کسي که او را دشمن دارد مرا

دشمن گرفته  و هر کس مرا دشمن گيرد خدايش او را عذاب خواهد کرد

مناقب احمد بن حنبل و

ابن ابي الحديد  شرح نهج البلاغه

با اين مطالب و ماخذ قوي دليل سب پسر عم رسول خدا و نخستين گرونده

به ايشان ، داماد رسول الله و جان رسول خدا !

چه مي تواند باشد بزرگان مذاهب اهل سنت خود با واسطه يا

بي واسطه شاگرد  فرزند رسول خدا امام صادق بوده اند و به محبت آل محمد و

اهل بيت شريفش اذعان داشته اند.

پس دليل وهابيت و دشمنان اسلام و رسول خدا بر دشمني و بغض آل محمد چيست ؟

 

 

مرد با خوشحالي راه افتاد .

به زنش گفت : اين بار حتما مولايمان را به خانه دعوت مي کنم .

خانه را خوب براي پذيرايي آماده کن .

بايد به بهترين شکل از مولايمان پذيرايي کنيم با بهترين خوراکي ها .

من مي روم تا چيزهاي زيادي از بازار تهيه کنم .

حتي اگر شده از مردم پول قرض مي کنم تا شرمنده اش نشوم .

زن که چشم هايش از خوشحالي مي درخشيد ، اطاعت کرد

و سراغ کارهايش رفت مرد به سوي خانه امام راه افتاد به امام که رسيد

سلام کرد و با شوق زياد خواسته اش را گفت . چهره ي امام پر از مهرباني شد .

مرد مي دانست که امام خواسته اش را مي پذيرد . داشت بال در مي آورد .

امام گفت : اگر اين سه شرط را که مي گويم قبول کني ، به خانه ات مي آيم !

مرد اول توي فکر رفت و در دلش گفت : يعني چه ؟ نکند شرط هايي باشد که

نتوانم آن ها را قبول کنم ! اما فوري گفت ، به روي چشم مولاي من . آن سه شرط چيست ؟

بفرماييد تا انجام دهم ! امام گفت : اول آن که چيزي از بيرون خانه ات تهيه نکني .

دوم آن که هر چه در خانه داري از ما دريغ نکني .

سوم آن که به همسر و اهل خانه ات ( براي تهيه غذا ) سخت نگيري !

مرد که غرق تماشاي چهره نوراني مولايش شده بود ،

پاسخ داد : چشم ، چشم يا اميرالمومنين . هرچه شما بگوييد .

فقط شما بياييد ، من به حرفهاي شما عمل مي کنم .

حضرت پذيرفت و مرد با خيال راحت به سمت خانه اش راه افتاد .

 

عده اي از مردم در بيابان بيرون از خيمه امام علي عليه السلام جمع شده بودند .

امام در خيمه اش مشغول وصله کردن کفش هايش بود

ابن عباس_ يکي از فرماندهان سپاه امام _ به درون چادر آمد .

ديد امام کفش هاي کهنه خود را وصله مي زند . از کار امام که خليفه ي مسلمانان بود تعجب کرد .

مي دانست که آن کفش ها ديگر هيچ ارزشي ندارند اما نمي توانست امام را از اين کار باز دارد .

ابن عباس به آرامي گفت : مولاي من ، نياز ما بيش تر به اين است

که کار ما را راه بيندازيد نه اين که کفش هاي پاره را وصله بزنيد !

امام با تعجب نگاهش کرد . انگشت هايش پينه بسته بود و از چشم هايش خستگي مي باريد .

چيزي نگفت و باز مشغول به کار شد . کارش که تمام شد ، فوري کفش هايش را کنار

هم گذاشت و به ابن عباس گفت : ارزش اين يک جفت کفش من چه قدر است ؟

ابن عباس چشم هايش را ريز کرد . نگاهي به کفش هاي کهنه

انداخت و پاسخ داد : به خاطر کهنگي هيچ قيمتي ندارد !

امام گفت : با اين همه چه قدر ارزش دارد ؟ابن عباس گفت : يک درهم يا نيم درهم !

امام گفت : به خدا سوگند ! اين يک جفت کفش پيش من ، بهتر و محبوبتر از

حکومت کردن بر شماست ، مگر اين که بتوانم حقي را به صاحب آن برسانم يا باطلي را از بين ببرم !

سپس برخاست تا به ديدن مردم برود.

 

 

جنگ سختي شروع شده بود .

صداي به همخوردن شمشير ها براي يک لحظه هم قطع نمي شد .

حالا سرداران و سربازان دو سپاه تن به تن مي جنگيدند .

يک سپاه ، حق بود و سپاه ديگر باطل .

ابري از غبار روي بيابان مثل چادري بزرگ سايه انداخته بود .

ايب ها شيهه مي کشيدند و دنبال هم مي دويدند .

در آن ميان امام علي عليه السلام با شجاعت شمشير مي زد .

گاه دور خودش مي چرخيد و وقتي تنها مي شد حريف مي طلبيد .

دشمنان از جنگ تن به تن با او مي ترسيدند .

ناگهان دشمني فرياد زد : اي علي ، چه شمشير زيبايي داري !

کاش آن را به من مي بخشيدي ! و بلند خنديد و سرش را به

سويي ديگر چرخاند تا حريف پيدا کند ، که سايه اي در پشت سرش ديد .

با ترس برگشت . علي عليه السلام بود که به او لبخند مي زد .

امام شمشير خود را در مقابل او گرفته و گفت : بگير ، اين شمشير را به تو بخشيدم !

مرد نزديک بود از تعجب شاخ در بياورد . رنگش پريد و

عرق سردي بر پيشاني اش نشست . مي دانست امام از روي دوستي ،

شمشيرش را به سويش دراز کرده است . مرد عقب عقب رفت امام

هنوز لبخند مي زد . مرد پرسيد : از تو تعجب مي کنم که مي خواهي

در چنين هنگامي شمشيرت را به من هديه بدهي !

حضرت فرمود : مگر نه اين است که تو دست خواهش

به سوي من دراز کردي . از جوانمردي به دور ديدم که تو را محروم کنم !

مرد طاقت نياورد . بي اختيار دويد و خودش را روي پاهاي حضرت انداخت .

پاهايش را بوسيد و با بغض گفت : من به دينتان ايمان آوردم .

حتما اين دين شماست که خوبي را به شما ياد داده .

من بنده ي چنين ديني هستم !

او مسلمان شد سپس به سپاه امام علیه السلام پیوست

کتاب چه شمشیر زیبایی نشر بوستان کتاب