…
آدمی به گل نگاه می کند
و با خود می اندیشد ؛
چه عمر کمی دارد !!
به باران به بهار !
به سبزه به گیاه !
به مسافر !
به هر چه غیر خودش !
اما هرگز به عمر کم خود نمی اندیشد!
گمان می کند هرگز سفری
در پیش نخواهد داشت !
گمان می کند همیشه فرصت
خواهد داشت غروب را ببیند ..
شب را آرام بخوابد ، صبح را ببیند !
گمان می کند همواره چشمش
باز خواهد شد به طلوع آفتاب …
…
به آنچه حتمی است اطمینان ندارد
به آنچه یحتمل است یقین بسته !
…
#تولیدی_دست_نوشت
تسنیم نوشت