رواق دل
…
دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست
کس درهمه آفاق به دلتنگی من نیست
…
کامنت رفیقی از عالم مجازی سبب نوشتارم گشت
که قلم تاب رجعت دوباره نداشت پس کلامی کوتاه
از قلب رنجهای مکرر خواهد نوشت و بس !
دارد ماه تمام می رسد ماهی از بطن مفاهیم رخ خواهد نمود
و قلب در زنجیر زمینیمان را به تلاطم خواهد انداخت
و راهی معنا خواهد ساخت …
و در این مسیر پر شتاب ؛
هر قلب مهیاتر ، بار افزون خواهد یافت .
محبت اکسیر رفتن و شکستن غل و زنجیرها ..
در ماهی تمام قلب را باز کنیم به درخشش نور ..
و خالی از هر کید و مکر و حسد ..
از اهمال و ظلم از نفهمیدن و ماندن !
از نیافتن و تظاهر به یافتن !
از کدورت دنیاخواهی و هر آنچه دورمان سازد از خدا ..
باز کنیم رواق دل را به عشق ..
…
عاشق شو ارنه روزی کار جهان سر آید ..
