روضه گاه مجازی تسنیمی از جنت یار

بهار که می آید، کوچه های به بن بست رسیده از سرما، به رقص بر می خیزند و رهگذران را به شوق می آورند.
بهار که می آید، یخ های مکرر زمستانی آب می شود و چشمه چشمه، طراوت بر سنگفرش خیابان ها راه می پوید.
بهار که می آید، دست های سخاوت زمین گل می کند و آسمان، گرمی حیات را مهربان تر از همیشه، در رگ و روح بی جان خاک می پاشد.
بهار که می آید، صدای گام های ظهور، بهتر از هر زمان، گوش را می نوازد.
بهار که می آید، پنجره های بسته رو به آسمان گشوده می شوند و دست های قنوتشان را به پرواز در می آورند.
بهار که می آید، زمین، لباس سپید برفی اش را از تن می کند تا لباس سبز بلوغ بر تن کند.
آری! بهار فصل بلوغ و تماشاست؛ فصلی که یاس ها عطر دوستی می پراکنند و گل های سرخ، خدا را شهادت می دهند.

در این روزهای یادآور رستاخیز برای شما دوست عزیزم آرزوی بهاری همیشگیَ
در زندگی دارم.

زندگیتون مهدوی انشاءالله

غروب غريبانه دهمين آفتاب ولايت، هادی امت علیه السلام بر همه عاشقان ولایت تسليت باد.

نفس نفس نفست عطر ربنا دارد
قنوت نیمه شبت ذکر آتنا دارد

به عمق معرفت واژه های جامعه ات
هجا هجا کلماتت دَم از خدا دارد

کریم، ابن کریمی و عالمی آقا
به دامن کرمت دست التجا دارد

کبوترانه پریده در آسمان شما
دلی که حسرت سرداب سامرا دارد

من از هوای گدایی درگهت مستم
گدای سامری ات میشوم … صفا دارد

فدای نام تو یا ایها النقی، جانم
چقدر لشکر تو یار و جانفدا دارد

اگر چه دست تو را خصم بی بصیرت بست
هنوز اهل تو در بیت خویش جا دارد

هنوز غصه بزم شراب را داری
هنوز دست تو جای طناب را دارد …
وحید محمدی

التماس دعا- یا علی علیه السلام